Vandaag wil ik een ervaring van Katie Scott met je delen. Ik kwam dit gisteren tegen. En ik realiseerde me dat ik dit verhaal graag jaren geleden had gehoord. Daarom deel ik het nu met je in deze podcast aflevering.

Laat het verhaal gewoon eens op je inwerken. En kijk eens hoe het zich vertaalt naar jouw dagelijkse leven.

Liever luisteren?

Toen ik op een van mijn mentale diepte punten in het leven was, kon ik sommige dagen mijn bed niet uitkomen.

Ik had geen energie of motivatie en kon nauwelijks rondkomen.

Ik had één keer per week therapie, en die ene week had ik niet veel om 'mee te nemen' naar de sessie. Hij vroeg hoe mijn week was geweest en ik had eigenlijk niets te zeggen.

"Waar worstel je mee?" vroeg hij.

Ik gebaarde om me heen en zei: "Ik weet het niet, het leven."

Niet tevreden met mijn antwoord, zei hij "Nee, waar maak je je nu precies zorgen over? Wat voelt overweldigend? Als je na deze sessie naar huis gaat, welk probleem staart je dan aan?"

Ik wist het antwoord, maar het was zo belachelijk dat ik het niet wilde zeggen.

Ik wilde iets meer substantieels hebben.

Iets meer diepgaand.

Maar dat had ik niet.

Dus zei ik hem: "Eerlijk? De afwas. Het is stom, ik weet het, maar hoe meer ik ernaar kijk, hoe meer ik ze niet kan doen, want ik moet ze schrobben voor ik ze in de vaatwasser stop, want de vaatwasser is waardeloos, en ik kan gewoon niet staan schrobben."

Ik voelde me een idioot toen ik het zei.

Wat voor volwassen vrouw laat zich van haar stuk brengen door een stapel borden? Er zijn daarbuiten mensen met "echte" problemen, en ik zeur bij mijn therapeut over de afwas?

Maar hij knikte begrijpend en zei toen:

"Laat de vaatwasser twee keer draaien.”

Ik begon hem te vertellen dat dat niet de bedoeling is, maar hij hield me tegen.

"Waarom zou je dat niet moeten doen? Als je de vaat niet wilt schrobben en je vaatwasser is waardeloos, laat hem dan twee keer draaien. Doe het drie keer, wat maakt het uit?! Regels bestaan niet."

Ik was verbaasd op een manier die ik denk ik niet goed kan uitleggen.

Die dag ging ik naar huis, gooide mijn stinkende vaat lukraak in de vaatwasser en liet hem drie keer draaien.

Ik voelde me alsof ik een draak had overwonnen.

De volgende dag nam ik liggend een douche.

Een paar dagen later vouwde ik mijn was op en legde ze neer waar ze pasten.

Er waren geen willekeurige regels meer die ik moest volgen.

Nu ik gezonder ben, spoel ik mijn vaat af en zet ze netjes in de vaatwasser. Ik douche staand. Ik sorteer mijn was.

Maar in een tijd waarin het leven een strijd was, leerde ik een ongelooflijk belangrijke les: