Lizzie Lasater herinnerde mij tijdens de restorative yogatraining die ik bij haar volgde, aan de noodzaak om meer aandacht te hebben voor genieten.

Meer genieten was niet vanzelfsprekend voor me. Een van mijn beproefde strategieën om te dealen met chronisch ziek zijn was doorzetten en volhouden. Dat betekent automatisch dat je ook je gevoel wat uit moet schakelen. En dus ook minder geniet…

Er zijn als je chronisch ziek bent zoveel dagen en momenten waarop je ziek voelen en de aanhoudende pijn meer aanwezig zijn dan je lief is. Wat valt er dan te genieten?

Tijdens een van de eerste dagen van de training kregen we een huiswerkopdracht mee. 

Een oefening in aandacht

“Eet vanavond of morgenvroeg iets wat jij heel erg lekker vindt. Niet omdat het gezond of voedzaam is. Maar eet het omdat het je laat genieten. Gewoon omdat het kan. En neem er de tijd voor!”

Een op het eerste oog heel simpele opdracht. Maar schijn bedriegt! Want hoe vaak doe je dingen, die je eigenlijk heel fijn vindt, zonder er echt met je aandacht bij te zijn? Hoe vaak neem je echt de tijd om te genieten?

Deze opdracht herhaal ik zo nu en dan. Vooral wanneer ik mijn oude vertrouwde strategie weer gebruik: tanden op elkaar en doorgaan!

Dan zet ik als sweet reminder mijn tanden in iets waarvan ik echt geniet…zodat ik ook weer meer geniet (hoe cliche dit ook klinkt) van de kleine alledaagse dingen. Omdat het kan. Omdat het fijn is.

Wat zijn de kleine alledaagse dingen waar jij van kunt genieten? Laat het me weten in de comments hieronder.